Powrót

Powrót (Возвращение) reż. Andriej Zwiagincew

„Powrót” to film niezwykły. Ten debiut 39-letniego wówczas reżysera Andreja Zvyagintseva urzeka klimatem, aurą tajemniczości i suspensem.

Północ Rosji, okolice jeziora Ładoga. Do kobiety mieszkającej z dwoma synami po 12 latach wraca mąż (Konstantin Ławronienko). Wyprawa ojca z chłopcami na ryby ma odnowić więzi rodzinne staje się jednak przyczyną dramatu. Film jest pełen niedopowiedzeń. Zarówno synowie jak i widzowie nie wiedzą praktycznie nic o ojcu. Dlaczego odszedł, dlaczego wrócił, co robił, jaki jest prawdziwy cel wyprawy? To nieistotne. Najważniejsze są relacje między członkami podróży. Chłopcy nie znają ojca, jest dla nich obcym mężczyzną. Starszy Andriej wydaje się być zadowolony z jego powrotu natomiast młodszy Iwan buntuje się. Nie chce aby mężczyzna, którego brakowało przez 12 lat dyrygował nim.

Film nie miał by takiej siły gdyby nie znakomici dziecięcy aktorzy: Vladimir Garin (Andrej) i Ivan Dobronravov (Iwan). Ich odmienne na powrót ojca reakcje wypadają niezwykle naturalnie. Dużą rolę odgrywają również zdjęcia, przyroda pokazana w filmie wydaje się mimo lata być zimna i surowa, przez co odnosi się wrażenie, że w takich warunkach nie może się stać nic dobrego. Kres podróży zwięczony na bezludnej wyspie aż kipi od emocji.

O filmie napisano wiele interpretacji. Jedni upatrywali się w ojcu symbolu Boga – nieodgadnionego, surowego pana, mającego nieograniczoną władzę, poprzez historyczne – ojciec to symbol totalitarnej Rosji powoli odchodzącej w niepamięć. Analizowano psychologiczne motywy bohaterów, dopatrywano się archetypu rosyjskiej duszy potrzebującej silnego przewodnika. Możliwość wielorakiej interpretacji stanowi niezaprzeczalny atut filmu, dla mnie jednak jest do historia ciężko trudnych relacji ojciec-syn.



Cały film dostępny jest w serwisie YouTube. Miłego seansu.